Het speelt een belangrijke rol op wetenschappelijk, medisch, filosofisch en psychologisch gebied. Mesopotamië, Egypte en Griekenland zijn de regio's die de weg hebben geleid naar de uitvinding en evolutie van astrologie en horoscoop.
Vroeger was astrologie beperkt tot observaties en onderzoeken van de hemellichamen zoals planeten, sterren enz. waarvan werd aangenomen dat ze voortekenen verbeelden die koningen en koninkrijken zouden kunnen beïnvloeden, aangezien planeten en sterren werden gezien als goden of hun directe ondergeschikten. , in de tijd dat astrologie werd opgericht, waren de voordelen van astrologie niet bedoeld voor individuen.
Door uitgebreid onderzoek en ontwikkeling heeft het systeem van astrologie in de loop van de tijd echter zoveel veranderingen ondergaan en begon het langzaam beschikbaar te worden, zelfs voor de gewone man. Samen met de bekende planeten nl. Mercurius, Venus, Mars, Jupiter en Saturnus; Zon en maan werden beschouwd als planeten en dit idee geldt zelfs bij moderne astrologische manipulatie. De vijf bovengenoemde planeten werden als volgt geassocieerd: Mercurius met Nabu (god van wijsheid en schrijven), Venus met Ishtar (godin van vruchtbaarheid, liefde, oorlog en seks), Mars met Nergal (god van de pest), Jupiter met Marduk ( vruchtbaarheidsgod, maar oorspronkelijk een god van onweer), en Saturnus met Ninurta (Ninib- god van de oorlog).
In de Hellenistische periode tussen (323 BC - 146 BC) en de late oudheid (300 AD - 600 AD), werden astrologen aangeduid als "Chaldeeën" en "Babyloniërs". De regio's Chaldea (een landgebied in Zuid-Irak en Koeweit) en Babylonië (het huidige Irak) maakten deel uit van Mesopotamië en het bovenstaande stukje informatie bracht onderzoekers op het idee dat Mesopotamiërs de pioniers van de astrologie zijn. Maar er wordt ook beweerd dat de Egyptische astrologie de voorloper op dit gebied is en een paar bewijzen ondersteunen deze bewering. Met het bestaande bewijs en beschikbare beschrijvingen, is het moeilijk om de definitieve oorsprong van astrologie tussen deze twee tradities te bepalen. Westerse, Indiase en Chinese astrologie zijn de drie belangrijkste takken van de astrologie.
Enuma Anu Enlil, een kostbare verzameling voortekens, ontwikkeld door de Babyloniërs in 1600 v. een zeer belangrijke tekst die astronomische voortekenen geeft en hun toepassing op nationale en politieke aangelegenheden. Het geloof in de westerse astrologie was hoog in het oude Babylonië. Zoals eerder gezegd, verspreidde de astrologie zich in de loop van de tijd ook naar andere volkeren, direct of indirect, via de Babyloniërs. Dus welke vorm of ontwikkeling het sinds het begin ook heeft aangenomen, ongeacht de regio of het geloof dat heeft bijgedragen aan een dergelijke ontwikkeling, wordt opgevat als de groei van de Mesopotamische astrologie zelf. Zeventig tabletten (inscripties op klei enz. en zevenduizend voortekenen vormden de definitieve versie van Enuma Anu Enlil. Ze waren gegroepeerd in vier secties, namelijk 1. Sin (maangod), 2. Shamash (zonnegod), 3. Ishtar (godin). van vruchtbaarheid, liefde, oorlog en seks.) en 4. Adad (stormgod).
Astronomie, zijnde de wetenschappelijke studie van hemellichamen zoals planeten, sterren, sterrenhopen enz., is op de een of andere manier gerelateerd aan astrologie en Enuma Anu Enlil vertoont ook enige associatie met de astronomie van zijn tijd. De verspreiding van astrologische interesse onder de rest van het universum maakte plaats voor het maken van kopieën van Enuma Anu Enlil uit verschillende delen in verschillende tijdsperioden. Horoscoop is een verdere ontwikkeling in de astrologie laat in de Mesopotamische beschaving. De posities en bewegingen van de hemellichamen werden zelfs voor toekomstige data door wiskundige berekeningen ontdekt, in tegenstelling tot observatie van de hemel zoals in de vroege astrologische praktijk. Precieze posities kunnen op elk moment worden berekend zonder te wachten op een voorteken.
Astrolabia zijn grafieken die grafisch de posities van bepaalde sterren weergeven die op een bepaald moment zijn berekend. De Mesopotamiërs volgden het sexagesimale stelsel van getallen met plaatsnotatie in getallen en sexagesimale breuken en dat kan worden vergeleken met het moderne decimale stelsel. Met dit systeem kunnen complexe berekeningen gemakkelijk worden gedaan.
Een Babylonische sterrenkaart genaamd MUL.APIN werd waarschijnlijk rond 1000 v.Chr. samengesteld. MUL.APIN bevat veel informatie die niet in de astrolabia is gevonden en staat bekend om hun nauwkeurigheid en informatie. In de 5e eeuw werd de dierenriem uitgevonden, een denkbeeldige verdeling van de ecliptica (de baan van de zon rond de aarde) in twaalf gelijke delen. De komst van horoscopie veranderde de functionaliteit van astrologie door de posities van de planeten op het moment van geboorte van een persoon te relateren aan zijn lot. De basishoroscoop heeft duidelijk een aantal verfijningen ondergaan in Mesopotamië. De reikwijdte van astrologie werd uitgebreid, behalve religie, tot alle takken van wetenschap.
Medische astrologie werd ontwikkeld als een tak van het systeem na de uitvinding van de dierenriem en delen van het menselijk lichaam worden geassocieerd met de tekens van de dierenriem. De Mesopotamiërs geloofden dat hun goden worden gepersonifieerd door de planeten en dat de planetaire bewegingen middelen zijn om de bedoeling van de goden over te brengen. Ze volgden een wetenschappelijke benadering om de bewegingen van de planeet te berekenen. Argumenten voor en tegen het geloof in astrologie zijn alomtegenwoordig. Sommigen beschouwen het als een wetenschap, terwijl anderen zich tegen deze visie verzetten en het als bijgeloof beschouwen. Desondanks is astrologie, gesticht en ontwikkeld door de Mesopotamiërs, de afgelopen duizenden jaren wereldwijd een veelgevraagd systeem gezien het feit dat het verband houdt met het menselijk leven.
English
Hindi
Arabic
Japanese
Bengali
Philipino
Chinese
Portuguese
Dutch
Russian
French
Spanish
German
Tamil